De stad Vichy staat niet alleen bekend voor haar vele kuuroorden, maar ook voor haar tuinen en rijke verleden, zoals de bekende Opera. Niet ver van Vichy ligt Moulins, een stad vol kunst en geschiedenis. Hier word je ondergedompeld in het hart van de dynastie van de Bourbons.
Belgische journalist Patrick Weber ging deze twee parels in de regio Auvergne-Rhône-Alpes verkennen. Een indruk.
U heeft Vichy bezocht, om verschillende redenen een interessante stad. Hoe heeft u deze reis aangepakt?
Vichy is een van de plekken die ik absoluut eens wilde bezoeken. Enerzijds omdat ik meerdere romans over WO II heb geschreven, zoals over Spa en over de kuursteden, anderzijds omdat ik ook gefascineerd ben door de 19e eeuw, Napoleon III en zijn vrouw Eugénie. De stad heeft mij zeker niet teleurgesteld. Het is soort museum in openlucht en echt bijzonder goed bewaard, zeker in vergelijking met andere watersteden. Je vindt hier meerdere architectuurvormen naast elkaar, de verschillende periodes waarin de rijken hun droomhuizen lieten bouwen. Juist naast de Allier vind je bijvoorbeeld de keizerlijke suite van Napoleon III in typisch Zwitserse stijl. Ik vond het alleen een beetje jammer dat nergens in de stad uitleg werd gegeven over het Vichy-Frankrijk van Pétain. Ik wil in ieder geval wel al mijn ervaringen delen met mijn “Club de l’Histoire”, een geschiedenisclub die ik in België heb opgestart en waarvoor ik reizen organiseer.
Over architectuur gesproken: u bent Don Giovanni van Mozart in de opera – de enige in Frankrijk in art-nouveaustijl – gaan zien. Wat vond u ervan?
Ik ben geen expert klassieke muziek. Mij is vooral opgevallen dat het echt een prachtig gebouw is voor zo’n kleine stad met minder dan 30.000 inwoners. Er heerst ook een speciale sfeer, iedereen is opgekleed. Ik hou van dat nostalgische retrogevoel. Hoewel ik ook andere kuursteden heb bezocht met een rijk verleden, is Vichy toch de enige die mij zo heeft geraakt. Vooraf zijn we gaan dineren in Brasserie du Casino, recht tegenover het operagebouw. Hier heb ik een overheerlijke Vichyssoise gegeten, perfect voor vegetariërs als ik.
U verbleef in een van de gastenkamers van « La Demeure d’Hortense ». Een aanrader?
Ja, gastenkamers worden vaak uitgebaat door gepassioneerde mensen. Dat is ook hier het geval. De eigenares komt oorspronkelijk uit Parijs, maar is nu een echte vichyssoise, meer nog dan de andere inwoners. Ze kent alle geheimen en goede adresjes in de stad, zoals bijvoorbeeld een herenhuis uit de 19e eeuw dat helemaal werd opgeknapt. Ze heeft ook mijn passie voor antiek doen herleven!
Welke herinnering houdt u over aan uw korte bezoek aan Souvigny, de belangrijkste religieuze hoofdstad van de Bourbons?
Het is heel klein, heel schattig. Ik hou van mensen die hun erfgoed waarderen en het toegankelijk maken voor het grote publiek. De kerk Saint-Pierre et Saint-Paul is prachtig en je verwacht zo’n rijkdom niet aan te treffen in een klein dorpje... hoewel het ook op de weg naar Santiago de Compostella ligt. De plek is erg rustiek en is zeker een stop waard.
Tot slot, wat is je opgevallen in Moulins, pas sinds kort bekend bij toeristen?
Het was een complete ontdekking. Anna van Beaujeu, dochter van Louis XI, heeft in Moulins haar sporen nagelaten. De stad is de bakermat van de Bourbons. Het lijkt wel alsof je in een filmdecor aan het rondwandelen bent in het oude stadscentrum. Ik heb ook huis Mantin bezocht, waar je duidelijk de typische verzamelwoede van het einde van de 19e eeuw zag. De sfeer deed me wat denken aan mijn eigen woning – al woon ik wel wat minder luxueus. De rondleiding in het Musée de la Visitation vond ik heel emotioneel. Ik heb er een deel van de jurk die Marie-Antoinette droeg bij aankomst in Frankrijk kunnen aanraken. Een emotioneel moment voor mij, want ik heb de scène al vaak beschreven in mijn boeken. Er was ook een stuk van de koets van Maria de’ Medici, waar Henri IV nog in gezeten heeft een week voordat Ravaillac hem vermoordde. Dat zijn allemaal geschiedenisweetjes die onze enthousiaste gids ons verteld heeft. Moulins is misschien een minder bekende bestemming, maar zeker een omweg waard. Op de terugweg heb ik de legendarische RN 7 genomen, waarover mijn ouders zo vaak spraken. Dat maakt ook deel uit van de charme.