Wandelen tussen land en zee in het zuiden van Finistère

Tussen het Bretonse achterland en de Atlantische Oceaan, aan de samenloop van twee rivieren, de Steir en de Odet, ligt Quimper, de mooie hoofdstad van het Land van Cornouaille; deze historische streek komt overeen met het huidige departement Finistère. De naam van de stad is dus goed gekozen, want Kemper betekent ‘samenvloeiing’ in het Bretons. In het oude centrum met geplaveide steegjes, door bloembakken opgesierde bruggetjes en sfeervolle pleintjes tussen de imposante kathedraal en de fraaie huizen met torentjes kom je ogen tekort voor al het moois dat hier op historisch en architectonisch gebied te ontdekken is. De oudste en tevens leukste wijk is Locmaria. Hier moet je zijn voor aardewerk en het befaamde kommetje met handvaten van Henriot waar misschien wel je eigen voornaam op geschilderd staat. Uit Quimper komen ook de bekende streepjestruien van Armor-Lux (Externe link) . Verder is de stad bekend om zijn zoete of hartige crêpes. Op de Place au Beurre, niet voor niets het ‘Boterplein’ geheten, bevinden zich een stuk of tien crêperies waar op een ronde plaat de verrukkelijkste flensjes worden gebakken. Wie van lekker eten houdt, moet een bezoek brengen aan La Ferme de l'Odet (Externe link) , 5 minuten rijden van het centrum. Dit restaurant serveert creatieve gerechten op basis van seizoensproducten. Kortom, in Quimper is het goed toeven!

Vanuit Concarneau, dat in een van de mooiste baaien van Bretagne ligt, vertrekken de boten naar de Glénan-archipel. Vergeet niet een zonnebril mee te nemen, want het water rond deze eilanden is net zo blauw als de Caribische Zee! Maar voordat je aan boord gaat, moet je beslist Concarneau zelf bezichtigen. Deze oude vestingstad tussen een vissershaven en een jachthaven wordt beschermd door dikke muren. Concarneau is in alle opzichten gericht op de zee, zoals blijkt uit de visafslag, de scheepswerven, de aangemeerde zeiljachten, de befaamde thalassotherapie en de uitstekende visrestaurants, waaronder Le Chantier (Externe link) en La Coquille (Externe link) . Als je in deze stad voor anker wilt gaan, is Hôtel Kermoor (Externe link) aan het grote strand Les Sables Blancs een ideaal adres. In de gezellige kamers die als scheepshut zijn ingericht, hoef je gelukkig geen zeemansbenen te hebben om het naar je zin te hebben!

Op een paar kilometer van Quimperlé en Pont-Aven kronkelen landweggetjes langs diepe bossen en piepkleine vissershaventjes die verstopt liggen in de bochten van rustig voortkabbelende rivieren. Voor een stop aan zee zet je koers naar het schilderachtige Doëlan met trapsgewijs gebouwde huizen en de rode en groene vuurtoren. Rosbras is ook een aanrader met zijn kleurrijke kades aan de overkant van de al even pittoreske haven van Kerdruc aan de Aven. In dit door zee overstroomde rivierdal, dat eigenlijk aan een groot fjord doet denken, is het aan te raden om neer te strijken op een terras voor een bord oesters die rechtstreeks van de naburige oesterkwekers komen! Hun boerderijen zijn ook te bezichtigen, bijvoorbeeld die van de familie Cadoret aan de oever van de Belon (Externe link) . Je leert er van alles over de platte Belon-oester, de trots van Bretagne, die wereldwijd bekend is vanwege de verfijnde textuur en de subtiele, nootachtige smaak.

Het havenplaatsje Port-Manec’h, aan de monding van de Aven en de Belon, biedt een weids uitzicht op de Atlantische Oceaan. Boek een kamer in het Manoir Dalmore dat zo uit een Keltisch sprookje lijkt te komen en geniet van het weergaloze panorama. De rij strandhuisjes op de voorgrond hebben nog de ouderwetse charme van de belle époque, maar op het water wordt er fervent gesport met SUP-boards, surfplanken en kajaks. Het ene strand is nog mooier dan het andere, maar onze favorieten zijn het strand bij Kerfany, het Plage de Tahiti en het strand in de baai van Rospico. Je kijkt ook je ogen uit op de Pointe de Kervignon, waar vissersboten die van zee terugkeren, vanaf hun achterdek langoustines en andere schaaldieren verkopen. Verser kun je het niet krijgen!

Kerascoët en Kercanic zijn typisch Bretonse namen. Deze twee schilderachtige dorpjes met karakteristieke granieten huizen met strodaken liggen op de weg naar Pont-Aven. Dit dorp aan de groene riviermonding van de Aven, dat zo geliefd was bij schilders en andere kunstenaars, heeft niets aan charme ingeboet. De beste tijd voor een bezoek is buiten het hoogseizoen. Het mooie museum, dat in 2016 weer zijn deuren opende, is het enige ter wereld dat volledig gewijd is aan de School van Pont-Aven, een groep schilders van wie Paul Gauguin de voortrekker was. Maar ook op straat zie je overal kunst en kunstnijverheid in winkels, galeries en ateliers. Wie zin heeft in iets lekkers moet beslist de ‘galettes’ proeven, waarvoor de lokale koekjesfabrieken strijden om het beste recept. Oordeel zelf maar als je bij La Chocolaterie chocolademelk met zo’n koekje bestelt!

Een bovenstad, een benedenstad, middeleeuwse steegjes, een 19e-eeuwse overdekte markt van kunstig gemetselde rode bakstenen en een paar bijzondere kerken: eigenlijk is het vreemd dat Quimperlé nooit een toeristische topper is geweest, want het verdient zeker meer dan een korte tussenstop. Neem rustig de tijd om door de stad te lopen en de fraaie panden te bewonderen, zoals het Maison des Archers, het Huis van de Boogschutters. Of breng een bezoek aan de Chapelle des Ursulines (Externe link) , een religieus complex dat een nieuwe bestemming heeft gekregen als museum voor moderne kunst. Tot slot is een etentje in Le Bistro de la Tour (Externe link) , het beste restaurant van de stad, een uitstekend besluit van de dag.