Geschiedenis en tradities van Guyana

Leer meer over de geschiedenis en tradities van Frans Guyana

Geschiedenis

Na de komst van Christoffel Columbus ontscheepte een eerste Franse bemanning in 1500, maar het was pas rond 1644 dat er een echte Europese commerciële vestiging kwam. De Amazonevolkeren, de Wayanas, de Arawaks, de Emerillons, de Galibis, waren van toen af bedreigd. Met de slavernij en de rassenvermenging versterkte het creoolse karakter van Frans-Guyana.

Tradities

Vandaag toont een bezoek aan Cayenne en de steden in het binnenland de culturele vermenging. De ‘feestgeest’ is alomtegenwoordig, met een traditie van gekostumeerde bals door de Touloulous tijdens het carnaval.
Frans-Guyana (Externe link) is ook de wieg van het goud en een bestemming voor liefhebbers van juwelen.

Het Centre Spatial Guyanais in Kourou is vooral bekend voor de draagraket Ariane. Het ruimtecentrum bevindt zich op 650 km van de kust en men kan gratis het complex bezoeken. Men ontdekt er de installaties van de Frans-Guyana draagraket Ariane, het Museum van de Ruimte en sinds kort ook de Russische en Italiaanse draagraketten Soyuz en Vega. Een keer per trimester kan men een lancering bijwonen vanuit de observatiesite van Carapa of op het strand van Pim poum.

Het Carnaval van Frans-Guyana (Externe link) onderscheidt zich van andere door de lengte van de feestelijkheden (1 tot 2 maanden, volgens de kalender) en de aanwezigheid van een personage: de Touloulou . Deze verklede vrouwen zorgen voor animo op de gemaskerde bals die in deze periode elke zaterdagavond plaatsvinden. Zij zijn de ‘meesteressen’ in een grappig rollenspel waarbij zij de heren domineren. Het is een kleurrijk spektakel dat zich afspeelt op het ritme van zeer speciale muziek (piké djouk, mazurka…) Hartendief

Wist u dit

De ‘bagne’ op Frans-Guyana (Externe link) symboliseerde het harde leven van de gevangenen vanaf 1852. 80 000 veroordeelden werden naar kampen gestuurd in Saint-Laurent-du-Maroni om hout te kappen in de wouden of keien te breken op de Iles du Salut ter hoogte van Kourou. Er was ook een gevangenis voor vrouwen op het Îlet la Mère. Het verhaal van beroemde gevangenen (Dreyfus, Papillon, Seznec) stelde het gevangenisleven aan de kaak maar men moest wachten tot 1946 voor er een einde aan kwam. Vanuit Kourou brengen zeilboten u naar de eilanden om de resten van de gevangenis te bezoeken.