Er zijn tal van stranden met wit zand: Boucan Canot, Roches Noirs, L’Hermitage, La Saline, Trou d’Eau, Trois Bassins, Saint Leu. Men kan er het hele jaar baden want de laagste temperaturen zakken nooit onder 22°.

Liefhebbers van opwindende ervaringen kunnen er terecht voor een hele reeks watersporten (surfen op spots met wereldfaam, kitesurf, waterskiën, zeilen, diepzeeduiken…).

Sinds 23 juni 2009 zorgt de Route des Tamarins voor een betere doorstroming van het verkeer. De verkeersweg loopt langs de westkust (middengedeelte), overspant afgronden met opmerkelijke kunstwerken en biedt nieuwe uitzichtpunten op de Indische Oceaan. Men geraakt nu ook veel sneller bij de stranden.

Route des Tamarins

La Possession, waar de schepen van de Franse koningen aanlegden

~ 27.000 inwoners, 11.822 hectare

Bezienswaardigheden, activiteiten:

• Trektochten: Roche Vert-Bouteille, Dos-d’Ane, Roche-Ecrite, Mafate, Ilet-à-Malheur
• Uitzichtpunt op het keteldal van Mafate in Dos d'Ane
• Keteldal van Mafate: het gedeelte rechts van de rivière des Galets (la Nouvelle, Aurère, Grand-Place, Ilet à Bourse, Ilet à Malheur en la Plaine aux Sables) hoort bij La Possession, het andere (Marla, Roche-Plate, Ilet-des-Orangers) bij Saint-Paul.

Beknopte geschiedenis:

• 1649: in de baai van La Possession wordt een plaat aangebracht op een boom door Salomon Goubert, commandant van het fluitschip Saint-Laurent.
• 1834: La Possession wordt ‘section particulière’ van de gemeente Saint-Paul.
• 1890 : stichting van de gemeente La Possession~ 27 000 habitants, 11 822 hectare

Le Port,

wieg van het syndicalisme
~ 39.000 inwoners, 1660 hectare (de kleinste gemeente van het eiland)

Bezienswaardigheden, activiteiten:

• Grote gebouwen waar de zetel is gevestigd van de scheepvaartondernemingen
• Oude huizen van het personeel van de spoorweg
• Typisch koloniale en Afrikaanse architectuur uit de 19e eeuw in de rue Lepervanche
• De oude havenkaaien
• Het Insectarium
• Evenementen in de Hal
• Spektakels in le Kabardock

Beknopte geschiedenis:

• 1886: inauguratie van de haven van la Pointe-des-Galets, kort na deze van Saint-Pierre. De bouw in dit verlaten gebied trok veel arbeiders aan. Eerste industriestad van het eiland. Le Port is de wieg van het syndicalisme
• 1895: oprichting van de gemeente Le Port

Saint-Paul,

wieg van de bevolking van La Réunion

~ 93.000 inwoners, 24.028 hectare

Een van de grootste gemeentes van Frankrijk. St-Paul heeft de grootste rede van het eiland en omvat ook Saint-Gilles en het gedeelte van het keteldal van Mafate dat zich links van de rivière des Galets bevindt (Marla, Roche-Plate, Ilet-des-Orangers).

bezienswaardigheden, activiteiten:

• Grot van de Eerste Fransen en het Zeemanskerkhof: herinneringen aan de grote namen van La Réunion, waaronder Leconte de Lisle.
• Stranden van Boucan, Roches-Noires, l'Hermitage, la Saline, Trou d'Eau...
• Wijk van Villèle, in St Gilles les Hauts, met het Musée de Villèle, de Chapelle Pointue (in 1845 gebouwd in neogotische stijl) en de kapel ‘La Misère’ uit de jaren 1980, herschilderd in de levendige kleuren die typisch zijn voor de Tamiltempels van La Réunion. Naast de wekelijkse erediensten zijn er elk jaar drie grote religieuze feesten, gewijd aan de godinnen Marliemin, Pandiali (stapt op vuur) en Karli.

Reynaud villele

• Uitzicht op het keteldal van Mafate in le Maïdo
• Trektochten in Mafate
• ‘Petite France’ met zijn geraniumkwekerijen en zijn mountainbikecircuits langs de route du Maïdo
• Golf van Bassin Bleu
• Het Aquarium van St-Gilles, de Tuin van Eden.

Beknopte geschiedenis:

• 1638 en nadien 1642: tijdelijke bezetting door muiters die verbannen werden door de gouverneurs van Fort-Dauphin (Madagaskar).
• 1663: landing van Louis Payen met 10 Malagassieërs. Geboorte van Anne Mousse, 1e kind van Bourbon, van Malagassische origine, voorouder van de meerderheid van de Réunionnais.
• ‘Baie du meilleur ancrage’: een van de zeldzame plaatsen, samen met de rede van Saint-Pierre, waar de schepen relatief veilig waren.
• Vervangen als hoofdplaats door Saint-Denis.
• Glorievolle jaren met de teelt van suikerriet, koffie en geraniums.

Trois-Bassins,

de voeten in het water, het hoofd in de wolken

~ 7000 inwoners, 4258 hectare

De naam komt van drie kustbassins die vandaag verdwenen zijn en die gelegen waren aan de monding van een ravijn met dezelfde naam. Landbouwgebied (citrusvruchten, aardbeien…) en vooral veel bossen (2/3 van de gemeente valt onder beheer van het Office National des Forêts):

• Bossen met cryptomeria, Japanse ceders, die geplant werden rond 1960 om de invoer van hout voor de bouw in te perken
• Oerbossen met endemische soorten: tamariskbomen, grote en kleine maho, combinaties van tamarisk met calumet, vogels als de paradijsvliegenvanger, de Maillardi buizerd...

Bezienswaardigheden, activiteiten:

• Surfspot van Trois-Bassins met competities van hoog niveau, klein strand van la Souris-Chaude.
• Beklimming van le Grand-Bénare, de tweede hoogste bergtop van het eiland.
• Woud van de hoogtes van Trois-Bassins (via de woudroute Maïdo-Tévelave)

Beknopte geschiedenis:

• 1649 : een kaart die gemaakt werd door Flacourt omschrijft de ‘Trois-Bassins’, op aanwijzing van bannelingen van Fort-Dauphin.
• Zuidelijke grens voor kolonisatie. Het verbod om de grens te overschrijden werd genegeerd om het monopolie van de Compagnie des Indes te omzeilen en handel te drijven met de piraten die aanlegden bij la Petite-Ravine. Daar werden fruit, groenten en vers vlees geruild tegen geweren, poeder en goudstukken.
• Stichting van de gemeente in 1897. Voordien was ze toegevoegd aan St-Paul en St-Leu. Eerste burgemeester: Henri Auber.~ 7 000 habitants, 4 258 hectares

Les Avirons, aan de poorten van het grote woud

~ 7000 inwoners, 2700 hectare

Les Avirons is het verbindingsteken tussen west en zuid. Saint-Louis en Saint-Pierre liggen op 20 minuten.
De naam Les Avirons (= de roeispanen) komt van de exploitatie van de kleine kustravijnen die het beste hout leverden voor het maken van roeispanen voor de prauwen. Vandaag is de toegang tot de Indische Oceaan beperkt tot een strook van een honderdtal meter.
De bevoorrading komt van de hoogtes. Het klimaat is er gunstig voor de teelt van suikerriet, voor de veeteelt (varkens, runderen, schapen, geiten, gevogelte en zelfs everzwijnen), voor de groenteteelt en voor fruitbomen.

Bezienswaardigheden, activiteiten:

De Tévelave (van het Malagassische ‘tava lavy’: het grote woud), middelhoge vlakte bij een groot woud, die zich leent tot:

• observatie van de Maillardi buizerd (inheemse roofvogel)
• trektochten
• tuinen die openstaan voor het publiek

Beknopte geschiedenis:

• 1719: de eerste kolonisten vestigen zich bij la Ravine Sèche.
• 1879: priester Martin wordt pastoor van Les Avirons. Hij begint de hindoe-arbeiders op te leiden en te bekeren. Hij wordt aangehouden door de gendarmes en voorspelt hen een triest lot en een van hen maakt een dodelijke val van zijn paard. De pastoor is verplicht zijn erediensten ondergronds te houden in de Tévelave. Zijn graf, vlakbij de kerk, is een bedevaartsoord geworden.
• 1894: stichting van de gemeente Les Avirons. Eerste burgemeester: Antoine Hibon

Saint-Leu, een universum van bezienswaardigheden

~ 27.000 inwoners, 11 836 hectare

Bezienswaardigheden, activiteiten:

• De oude zoutpannen van la Pointe-au-Sel
• Nationaal Botanisch Conservatorium van Mascarin
• Kélonia (studiecentrum voor zeeschildpadden)
• Landbouw en industriemuseum Stella Matutina
• surfspot uit het wereldcircuit
• Vrijetijdsactiviteiten: zeilen, diepzeeduiken, hengelen, parapente, mountainbikecircuits, grote trektochten, berijdbare bospistes…
• Belangrijke historische gebouwen (gemeentehuis...).

Beknopte geschiedenis:

• 1776: stichting van de wijk Saint-Leu: ‘Boucan Laleu’ of ‘Boucan de Laleu’, naar de naam van de eerste inwoner. Belangrijkste leverancier van rundsvlees en koffie van Bourbon.
• 1790: stichting van de gemeente Saint-Leu
• 1811: slavenopstand tegen het bestuur van de Engelse gouverneur Farhquar (het eiland is Engels van 1810 tot 1815). De samenzweerders worden verklikt door de slaaf Figaro, die daarvoor beloond wordt met een concessie (nooit uitgeoefend) in het gehucht Ilet-à-Cordes, in Cilaos.
• Saint-Leu bloeit dankzij achtereenvolgens de veeteelt, de koffieteelt, de kalkontginning in de lagune, de zoutpannen van la Pointe-au-Sel en ten slotte het suikerriet dat verwerkt wordt in de fabriek van Stella.

Lees ook:
Belgische blogster Now Mad Now in la Réunion
Sportactiviteiten op Réunion

De toeristische dienst van La Réunion (Externe link)