Een gerestaureerde bunker
Onder het museum is in 2013 een bijzondere ruimte heringericht: de ondergrondse bunker van de Duitse generaal Wilhelm Richter die belast was met de verdediging van de kust. Het gaat om een tunnel van 70 meter lengte en 3 meter hoogte, in 1943 uitgehakt in het kalksteen om zo de commandopost van de 716e Duitse infanteriedivisie te beschermen bij een eventuele invasie. Hier in deze bunker ervaar je de gestreste ambiance waarin op 7 juni 1944 de tegenaanval op de geallieerde troepen werd georganiseerd.
Stenen voor de vrede
Bij de ingang van het voorplein liggen twaalf stenen in een vitrine. Het zijn de twaalf ‘eerste stenen’ die hier werden gelegd bij de start van de bouw. Ze zijn afkomstig uit de 12 landen die hebben meegevochten tijdens Slag om Normandië in de Tweede Wereldoorlog.
Wereldbollen en geopolitiek
De grote foto toont een bizar beeld: je ziet vrouwen met de hand een aantal globes aanpassen naar aanleiding van de troepenbewegingen van het Derde Rijk. In de vitrine een Oostenrijkse wereldbol met daarop de situatie van de grenzen in 1943, het symboliseert de veranderende geopolitieke machtsverhoudingen.
De Slag om Normandië: 3 helse maanden in 19 minuten verbeeld
Naast geëxposeerde voorwerpen - zoals een kristalontvanger van het verzet - vertelt een 19-minuten durende film over de voor burgers bloedigste slag uit de Tweede Wereldoorlog: de Slag om Normandië kostte 20.000 burgers het leven vanaf de invasie op 6 juni 1944 tot aan het bombardement van Le Havre op 12 september 1944. De film laat zien door welke hel de bevolking ging tijdens de slag die in plaats van een paar weken maar liefst 100 dagen duurde.
Originele stukken uit de Berlijnse Muur
Het onderdeel ‘De wereld na 1945’ toont de vreemde positie van Berlijn nadat de grens tussen het Westen en het Oosten dichtging in 1961. Je kunt er twee stukken beton - 3,60 meter hoog - uit de Berlijnse Muur bewonderen en ook een authentieke Trabant, het autootje dat het beeld bepaalde van de files richting het Westen na de val van de Muur in 1989. In een andere zaal zie je symbolen van het verscheurde Duitsland: een popcorn-machine en neonreclame enerzijds, een lidmaatschapskaart van de communistische partij en een radio met maar één frequentie aan de andere kant.
Herdenkingstuinen van de geallieerden
In de vallei van het Mémorial zijn drie tuinen gemaakt als eerbetoon aan de geallieerde mogendheden die de bevrijding mogelijk maakten. De symboliek is sterk. Zo verbeeldt een waterval in de Amerikaanse tuin de onverwoestbare levenskracht. In een andere tuin zijn de namen te lezen van de 122 gemeentes die door de Canadezen zijn bevrijd. Cipressen in de Britse tuin vertegenwoordigen de 15 divisies van het Verenigd Koninkrijk.