Genieten van het wilde landschap van de Carmargue
Pure natuur. Ik hou van wandelingen maken op het strand van Piémanson, in Salin-de-Giraud, in oostelijke richting. Mijn doel? Aankomen bij de delta van de Rhône tussen Occitanië en de Provence, daar waar de rivier en de zee bij elkaar komen. Het uitzicht is simpelweg prachtig. We zijn in de Camargue, midden in de wilde natuur. Het voelt als een totaal andere wereld. Het is wel op een afstandje van de bewoonde wereld, je kunt er alleen te voet komen. Als je in de verte kijkt, zie je een oneindige zandvlakte die telkens weer met het weer verandert. Je zou kilometers kunnen lopen zonder ook maar iemand tegen te komen. Ongelofelijk om dan te bedenken dat we maar een paar kilometer buiten Marseille zijn.
Gezellig praten met de vissers op de Petit-Rhône
Ik kreeg de kans om samen met een paar vissers van de Petit-Rhône, waarvan de monding in Saintes-Maries-de-la-Mer ligt, naar de Middellandse Zee te lopen. Tijdens deze wandeling ben ik veel gepassioneerden tegengekomen, zowel amateurs als ook professionele vissers. Sommige visten naar paling, maar er zitten veel meer soorten vis in de rivier. Ik was aangenaam verrast het bruisende leven op dit gedeelte van de rivier te ontdekken, dat is altijd een goed teken. De omgeving is heel exotisch.
Zie de Pont d’Avignon in een ander licht
De Pont d’Avignon werd in de 12e eeuw over de Rhône gebouwd. Het is het onmisbare monument in de Provence dat op de Unesco-werelderfgoedlijst staat. Ik had het geluk hem vanaf het Île de la Barthelasse te kunnen fotograferen, wat mij een ongekend uitzicht gaf op de bekende brug. Het ideale moment hiervoor? Bij het vallen van de nacht. Dan weerspiegelt de brug in de Rhône. De sfeer verandert binnen een paar minuten. Het is een hele gezellige plek; rijnaken en kajakken varen daar stilletjes op de Rhône.
Aanschouw de kracht van de rivier
Ik hou bijzonder veel van het fotograferen van de Rhône op deze precieze plek. Hier loopt de rivier tussen twee dorpen tegenover elkaar: Tain l’Hermitage, op de linkeroever, en Tournon, op de rechteroever. De omgeving is heel aangenaam, vooral als je iets hogerop gaat. Vaak ga ik naar de Chapelle de Saint Christophe in Tain l’Hermitage, midden in de wijnvelden. Daar is het panorama op de Rhône helemaal anders en zie je de lange rivier in de verte naar de zee kringelen. Dit uitzicht laat de kracht van de rivier zien.
Bij de samenvloeiing van de Rhône en de Saône
Deze plek, ten zuiden van Lyon, niet ver van het Musée des Confluences, is simpelweg magisch. Er gebeurt altijd iets bijzonders als je bij de samenvloeiing van twee rivieren komt, hier de Rhône en de Saône. In de Saône zit meer sendiment dan in de Rhône, en het verschil is zo groot dat je ze duidelijk door de kleur van het water kunt onderscheiden. Het water van de Saône is bruin, terwijl de Rhône blauw is. Het is heel mooi om te zien, vooral vanaf een brug. Het water heeft enkele honderden meters nodig om samen te komen en zich te mengen tot één kleur.
Bezoek aan een stuwdam
De Compagnie Nationale du Rhône is kort geleden de barrage de Génissiat (Externe link) geopend voor publiek, en dat zorgt voor een ongewone wandeling. De Rhône is daar erg wild. Het water is groen. Dankzij deze rondleiding kan men de binnenkant van de dam ontdekken, met zijn lange galerijen en zijn aftapkleppen. Opeens zit je een paar meter onder de grond. Ik vind het altijd ongelofelijk om te kunnen binnentreden in een controle- en machinekamer. De opstelling is erg mooi. Daarmee begrijp je het beheer van sediment en de vorming van waterkracht beter.