Vallei van de Dordogne: doen, bekijken …

Als een stenen wachter staat deze authentieke vesting in de Périgord boven op een duizelingwekkende rotswand. Hij domineert het dorp Beynac-et-Cazenac al negen eeuwen, starend over de rivier de Dordogne. Een bezoek aan dit kasteel is als een tocht door de Franse geschiedenis, vol namen als die van Richard Leeuwenhart, Eleanora van Aquitaine, Simon de Montfort en de Honderdjarige Oorlog. Kortom: een duik in de middeleeuwen.

Het canton van Monpazier ligt tussen Sarlat en Bergerac, niet ver van Villeneuve-sur-Lot, Cahors en de rivier de Lot. Monpazier is officieel een van mooiste Franse dorpen en ook een ‘Grand Site National’. Die titel dankt Monpazier aan zijn rijke erfgoed, waaronder de 13e-eeuwse binnenstad: een parel van middeleeuwse architectuur en een van de mooiste van de driehonderd bastides in het zuidwesten van Frankrijk.

De middeleeuwse stad Sarlat-la-Canéda is een van de bekendste plaatsen van de Dordogne en de regio Nouvelle-Acquitaine. Waarom? Deze hoofdstad van de Zwarte Périgord is een van de mooiste steden van Frankrijk, met maar liefst 66 historische monumenten. De naam ‘Zwarte Périgord’ slaat op het dichte bladerdak van de eikenbossen in deze streek. Dus met het natuurschoon zit het hier ook goed!

Dit is Frankrijks beroemdste gat in de grond en een van de meest curieuze geologische verschijnselen van Europa, in 1889 in kaart gebracht door Edouard-Alfred Martel. Net als hij heeft gedaan, kun je naar 103 meter diepte afdalen, om daar een boottochtje te maken over een onderaardse rivier. Hij brengt je bij de Grande Pendeloque, een stalactiet van zestig meter lengte. Vanaf deze pegel loop je naar de onderaardse Grote Koepelzaal, met een plafond van 94 meter hoogte …

Vier pubers ontdekten in 1940 bij Lascaux een grot vol prehistorische rotstekeningen. Omdat het vele bezoek deze schilderingen geen goed deed, ging de beroemde grot in 1963 dicht voor het grote publiek. In 2016 opende een perfecte imitatiegrot zijn deuren, in een prachtig bezoekerscentrum aan de voet van de heuvel van Lascaux.

Precies in het midden tussen Bergerac en Sarlat staan nog een paar delen van de abdij van Cadouin uit 1115 overeind: de abdijkerk, de sacristie en de romaanse fundamenten van de gebouwen. Het volledig gotische klooster zelf dateert uit het eind van de 15e eeuw. Het kloosterleven kwam tot een abrupt einde in 1790, tijdens de Franse Revolutie.

De hangende tuinen van Marqueyssac staan op de lijst van ‘sites classés’, de belangrijkste bezienswaardigheden van Frankrijk. Het park van 22 hectare is dan ook schitterend, indrukwekkend, romantisch en pittoresk tegelijk. Bedacht als decor voor een kasteel uit de vroeg 19e eeuw, heeft het zes kilometer aan paadjes langs meer dan 150.000 eeuwenoude buxusstruiken, die met de hand worden gesnoeid. Overal zijn uitzichtpunten, watervallen en rotspartijen. Verrukkelijk.

De bouw van de bastide van Beaumont startte in 1272 en door de eeuwen heen is het plaatsje steeds opnieuw gerenoveerd. Binnen zijn muren vind je veel middeleeuws erfgoed, zoals de gefortificeerde kerk en de Poort van Luzier, een historisch monument. Rondom Beaumont kun je te voet en te paard genieten van wel honderd kilometer aan prettige en goed bewegwijzerde routes.

Een themapark waarin je als het ware een tijdreis maakt … Midden in een oud bos is een parcours uitgezet met meer dan 150 levensechte uitbeeldingen - met geluiden - van een voorbije wereld, vanaf het tijdperk van de dinosauriërs tot aan de eerste mensen, levend in een nagebouwd neolithisch dorp. De grote vedette van het park? Een bewegende T-Rex van negen meter lang en zes meter hoog.

Toneelschrijver Edmond Rostand putte veel inspiratie uit het leven van Hercule Savinien de Cyrano. Geboren in 1619 in Parijs, trad deze Hercule op 19-jarige leeftijd in dienst bij de Franse Garde, die vooral bestond uit musketiers. In deze periode raakte hij bekend als Cyrano de Bergerac, en hij was net zo getalenteerd met zijn degen als met pen en inkt. Een ideale figuur om in 1897 door Rostand te worden getransformeerd tot theaterpersonage, deze held van de Gascogne.

Vlak bij een van de grootste vindplaatsen van muurschilderingen, is dit museum een van de belangrijkste centra van kennis over en objecten uit de prehistorie. Het bestaat al sinds het begin van de 20e eeuw en is deels gevestigd in een oud kasteel op een rotspunt. In 2004 werd het helemaal gemoderniseerd en uitgebreid met nieuwe gebouwen. Voor zowel wetenschappers als bezoekers is dit museum hét referentiepunt voor kennis van de prehistorie.

Tien kilometer ten zuiden van Sarlat ligt de bastide van Domme boven op een hoge rotswand. Het prachtige plaatsje biedt een fraai uitzicht over de Dordognevallei en op buurdorpen La Roque-Gageac en Beynac-et-Cazenac, die net als Domme worden gerekend tot de Plus Beaux Villages van Frankrijk. Een architecturaal, natuurlijk en gastronomisch hoogtepunt!

Issigeac is een eeuwenoud plaatsje waarvan de straatjes ronddraaien als een slakkenhuis. Hier waan je je terug in de middeleeuwen en geniet je van de rijke historie en architectuur. Er wonen veel vakmensen, kleine producenten en kunstenaars. Ze bieden hun waren aan op de zondagsmarkt, die ’s winters niet veel voorstelt maar ’s zomers zo’n beetje het hele dorp beslaat.

De aanduiding Périgord Pourpre (paars) heeft alles te maken met de wijnbouw in deze streek. De zone géographique van Monbazillac is hierbinnen een van de beroemdste namen, met terrassen en hellingen vol druiven langs de Dordogne en de Gardonnette. De vijf gemeenten in deze zone staan garant voor een kwart van alle wijnbouw in de Bergerac. Tijdens een bezoek leer je alles over eoceen en oligoceen, de waarde van molasse en vele andere wijngeheimen uit dit interessante gebied.

De beroemde artieste Joséphine Baker woonde dertig jaar op het Château des Milandes, een kasteel uit de 15e eeuw met het label ‘Maisons des Illustres’. En beroemd is ze, deze oorspronkelijk Amerikaanse voorvechtster van rassengelijkheid, ster van het theater en verzetsheldin (waarvoor ze het Croix de la Guerre kreeg opgespeld, net als de versierselen van het Légion d’honneur). De tot Française genaturaliseerde Baker woonde op het kasteel met twaalf geadopteerde kinderen. Het park van het Château is sinds 2016 een ‘Jardin Remarquable’. Inderdaad zal deze schitterende tuin niet snel vergeten.